Grażyna Łobaszewska – laureatka III Festiwalu Ireny Jarockiej
Grażyna Łobaszewska (Urodziła się 19 lipca 1952 r. w Gdańsku) – Wokalistka, kompozytorka i autorka teksów. Wykonuje muzykę z pogranicza popu i jazzu. Znana jest z takich utworów jak: „Czas nas uczy pogody”, „Brzydcy”, „Tyle tego masz”, „Piosenka o ludziach z duszą” i „Gdybyś”. Łącznie wydała kilkanaście albumów studyjnych, występując solo lub we współpracy z innymi artystami.
Nigdy nie wymeldowała się z Trójmiasta. Ukończyła szkołę muzyczną w klasie fortepianu, a w latach 1970-72 była słuchaczką Studia Piosenki PR i TV prowadzonego przez Renatę Gleinert. Po raz pierwszy muzyczny świat usłyszał o artystce w 1971 r. na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Rok później artystka przeniosła się do Poznania, który na kilka lat stał się jej drugim domem. Od tego momentu kariera wokalistki potoczyła się błyskawicznie. W 2012 roku otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Po przeprowadzce do Poznania w 1972 zaczęła śpiewać w chórkach towarzyszących w koncertach i nagraniach Halinie Frąckowiak, Wojciechowi Skowrońskiemu i Elżbiecie Wojnowskiej. W 1974 wystąpiła po raz pierwszy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 1975–1977 współpracowała z grupą S-26 Andrzeja Ellmanna. Potem związała się z zespołem Ergo Band. Wraz z nim koncertowała w kraju oraz w NRD, RFN, Czechosłowacji i Węgrzech.
W 1976 za wykonanie utworu „Nocny spacer” zdobyła nagrodę dziennikarzy na 14. KFPP w Opolu, a rok później wystąpiła z piosenką „Gdybyś” podczas 15. edycji festiwalu[3]. Dwa lata później za utwór „Zwierciadło czasu” otrzymała trzecią nagrodę na 16. KFPP w Opolu[3]. W latach 1978–1983 była wokalistką zespołu Crash. Wystąpiła z nim w koncertach głównych Jazz Jamboree w Warszawie w latach 1977–1978 i w 1981. W 1980 wystąpiła z piosenką „Czas nas uczy pogody” w konkursie „Premier” na 18. KFPP w Opolu, jednak jej występ nie został pokazany w telewizyjnej retransmisji[3]. Mimo to utwór stał się największym przebojem w repertuarze Łobaszewskiej.
W latach 1983–1989 współpracowała z jazz-rockową grupą Cancer. Z Crashem i Cancerem dokonała nagrań radiowych i telewizyjnych. Występowała i nagrywała także z zespołami Janusza Komana, Alex Bandem Aleksandra Maliszewskiego, Grupą Doktora Q Tadeusza Klimondy i z orkiestrą Zbigniewa Górnego. Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu i centrali w Warszawie z czołowymi muzykami jazzowymi, m.in. z Januszem Skowronem i Krzysztofem Ścierańskim. Od 1997 współpracowała z Triem Jarosława Śmietany.
Brała udział w festiwalach jazzowych w Kaliszu, Krakowie, Lublinie, Wrocławiu, a także za granicą, w Danii, Szwecji, Hiszpanii, RFN i Kuwejcie. Uczestniczyła w trasach koncertowych po USA i Francji.
2 grudnia 2012 podczas gali wręczenia Złotych Mikrofonów otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Wanda Kwietniewska – laureatka II Festiwalu Ireny Jarockiej
Wanda Małgorzata Kwietniewska (ur. 8 lipca 1957 w Przywidzu) – polska piosenkarka, wokalistka zespołu Banda i Wanda. Od dzieciństwa mieszkała w Elblągu, gdzie jeszcze w szkole średniej stawiała pierwsze kroki jako artystka. Po maturze rozpoczęła naukę na Wydziale Piosenkarskim w Studium Sztuki Estradowej (w latach 1976-79), działającym przy Estradzie Poznańskiej. W roku 1979 w Poznaniu wspólnie ze słuchaczami tamtejszego Studia Sztuki Estradowej utworzyła grupę wokalną Vist w składzie: Bożena Krata, Wanda Kwietniewska, Małgorzata Ostrowska, Mira Roszkiewicz, Andrzej Sobolewski, Grzegorz Stróżniak. W roku 1981 zespół przekształcił się w grupę Skandal, a następnie w Lombard. Z tym zespołem Kwietniewska nagrała dwa albumy: Śmierć dyskotece! oraz z okazji jubileuszu 10-lecia jego istnienia ’81-’91 Największe przeboje.
Po odejściu z grupy Lombard we wrześniu 1982, już w listopadzie tego samego roku wokalistka założyła nowy zespół – Banda i Wanda. Była nie tylko wokalistką grupy, ale także kompozytorką. Debiutancki album, zatytułowany Banda i Wanda, został wydany w 1984 roku. Zawierał takie przeboje jak “Hi-Fi” czy “Nie będę Julią”.Rok później ukazała się płyta Mamy czas, a zespół nagrał 9 piosenek do popularnego serialu Siedem życzeń. W 1986 roku Kwietniewska rozwiązała zespół i pod koniec lat osiemdziesiątych rozpoczęła solową karierę. W 1990 roku na rynku pojawił się jej debiutancki album, Własna California. Wzięła też udział w nagraniu składanki z coverami piosenek Anny Jantar.
W 1993 roku wydała album Same szały, jeden wolny, będący kompilacją jej solowych nagrań oraz utworów Bandy i Wandy. Wtedy też zespół wznowił działalność, jednak po dwóch latach muzycy ponownie zakończyli współpracę. W latach 1995-1999 piosenkarka była dyrektorem artystycznym Targów Mediów i Producentów Tele-Audio-Video “Play Box” w katowickim Spodku, a w 1996 urodziła córkę Karinę. W roku 2000 zespół Banda i Wanda ponownie się reaktywował i od tego czasu regularnie nagrywa nowe utwory.
Od 29 października 2007 prowadziła muzyczny program Singa Dinga emitowany w TV Puls. W lutym 2008 roku zastąpiła ją w tej roli piosenkarka Majka Jeżowska. W październiku 2011 roku wspólnie z wokalistą Norbim nagrała piosenkę “Walczymy dla Was” wspierającą reprezentację Polski w siatkówce mężczyzn.
2017 – jak zwykle zespół powitał nowy rok występem z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy, kontynuując koncertowanie aż do trzech kolejnych, spektakularnych wydarzeń: Top Festiwal – Legendy Polskiego Rock’n”Rolla w Mrągowie, Festival Sopot – Top of the Top 2017 oraz Rockowy Sabat w kieleckiej Kadzielni. Szykując się do jubileuszowego roku 2018 (35-lecie zespołu!)
Alicja Majewska – laureatka I Festiwalu Ireny Jarockiej
Piosenkarka. Urodzona 30 maja 1948 roku we Wrocławiu. Absolwentka Wydziału Psychologii i Pedagogiki UW. Od 1971 roku śpiewała w zespole Partita. W 1974 roku rozpoczęła karierę solową – w tym właśnie roku zaprezentowała się szerszej publiczności w programie telewizyjnym złożonym z piosenek Hanki Ordonówny „Miłość ci wszystko wybaczy” i dzięki temu występowi została zauważona przez środowisko, a także przez Mariusza Waltera, który zaproponował jej przygotowanie programu w stylistyce retro dla Studia 2. Do 1977 roku była związana z Teatrem na Targówku w Warszawie. Na lekcje śpiewu uczęszczała do prof. Olgi Łady.
Kocertowała w wielu krajach Europy, Azji, a także w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii. Wylansowała szereg przebojów, m.in. „Jeszcze się tam żagiel bieli”, „Odkryjemy miłość nieznaną”, „Być kobietą”, „To nie sztuka wybudować nowy dom”.
Wielokrotnie nagradzana na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu:
- „Bywają takie dni” – nagroda główna Ministra Kultury i Sztuki ( 1975 r. ),
- „Jeszcze się tam żagiel bieli” – drugie miejsce ( 1980 r. ),
- „Dla nowej miłości” – wyróżnienie ( 1985 r. ),
- „Odkryjemy miłość nieznaną” – wyróżnienie ( 1986 r. ),
- „Marsz samotnych kobiet” – druga nagroda ( 1987 r. ),
- nagroda specjalna Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego KFPP Opole ’89 za indywidualność artystyczną,
- Złoty Mikrofon, przyznawany przez Zarząd Polskiego Radia – 52. KFPP Opole 2015.
Znalazła także uznanie w oczach zagranicznych jurorów zdobywając Grand Prix na festiwalach:
- w Rostock’u – NRD ( 1980 r. ),
- w Hawanie na Kubie ( 1985 r. ).
- Program estradowy „Bardzo przyjemny wieczór”, którego była gospodynią został nagrodzony „Gwoździem Sezonu” w roku 1978.
Dokonała wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i płytowych.
Owocem współpracy z innymi artystami są niezapomniane piosenki śpiewane w duecie (między innymi z Andrzejem Zuchą, Zbigniewem Wodeckim, Jerzym Połomskim, Dorotą Osińską, Grzegorzem Markowskim, Ryszardem Rynkowskim), jak również, opracowane muzycznie przez Włodzimierza Korcza, płyty z kolędami (pierwsza z nich z Łucją Prus i Jerzym Połomskim, następnie „Kolędy w Teatrze Stu” z Haliną Frąckowiak i Andrzejem Zauchą oraz trzecia ze Strzyżowskim Chórem Kameralnym).
Wykonawczyni pieśni sakralnych (nagrania płytowe, koncerty telewizyjne), udział w oratoriach Włodzimierza Korcza i Ernesta Brylla.
Śpiewa teksty znakomitych autorów – głównie Wojciecha Młynarskiego – wojciechmlynarski.com.
Na stałe współpracuje z kompozytorem i pianistą Włodzimierzem Korczem, autorem muzyki większości jej piosenek.
źródło: alicjamajewska.com.pl